Vernieuwingen binnen het modebeeld en het modemechanisme tijdens de laatste halve eeuw

‘Als we op een halve eeuw modegeschiedenis terugkijken, ontdekken we een duizelingwekkende veelvoud aan belijningen, kleuren en trends. Een constante binnen dit geheel vormt het magische begrip Nieuw. De waarneming van het nieuwe was (en is nog steeds) een met niets anders vergelijkbare sensatie; dat zal iedereen beamen die met mode bezig is. Maar niet alleen de feitelijke kleding is tijdens de afgelopen vijf decennia vaak veranderd, ook het vernieuwingsproces zelf heeft opmerkelijke ontwikkelingen doorgemaakt. Dit hangt samen met de kernbegrippen industrialisering, democratisering en individualisering, die sinds de negentiende eeuw de hoedanigheid van de westerse cultuur hebben gevormd. De industriële ontwikkelingen hebben gezorgd voor een breed, snel wisselend aanbod aan zowel goederen alsook informatie. Dit aanbod is in alle opzichten democratischer bereikbaar geworden. Is het gelijktijdige proces van toenemende individualisering hiermee verbonden of juist onverenigbaar? Tussen het dwingende modedictaat van zo’n vijftig jaar geleden en het dictaat van de individualiteit anno nu is de ontstaanswijze alsook de betekenis van modenieuws gewijzigd, en daarmee ook het vak van de modevormgever.’